EMRE ILIKAN/YILMAZ KAZANDIOĞLU – Van’da 11 sene önceki meydana gelen 7,2 büyüklüğündeki depremde göçük altında kalmaktan akıbet anda kurtulanlar, kaybettikleri yakınları zımnında hayatta kalmanın buruk sevincini yaşıyor.
Merkez üssü Tabanlı köyü olan 23 Ilk Teşrin 2011’deki deprem, şehir merkezi ve Erciş ilçesinin yanında köylerde büyük hasara öğün açtı.
Kent merkezine 45 kilometre mesafedeki 1300 nüfuslu 300 haneli Gedikbulak Mahallesi da depremden en çok etkilenen yerleşim yerlerinden biri oldu.
Depremde 11 kişinin yaşamını yitirdiği, aile ve ahırların zarar gördüğü, yüzlerce kişinin yaralandığı mahalle, devletin sağladığı imkanlar yardımıyla yeniden kuruldu.
Ev ve ahırların baştan düz yazı edildiği mahallede, depremde enkazda kalmaktan sonuç anda kurtulanlar, buruk bayram yaşıyor.
“Çok pres eyyam yaşadık”
Üç yavru babası 48 yaşındaki Salih Çidal, AA muhabirine, mahallede 1993’te nesir edilen tripleks okulun deprem sırasında ayrıksı yapılar kabilinden yıkıldığını söyledi.
Hareket esnasında okulda veliler toplantısının yapıldığını anlatan Çidal, “Ben o çağ hayırhah aynı iş insanının okulumuza yaptırdığı çeşme açılışının hazırlıklarıyla ilgileniyordum. O açım olmadı. Eğer veliler toplantısı noksan saat geç bitseydi kısaca 50 kişiyle gelişigüzel çökme altında kalacaktık. Serencam anda kurtulduk.” dedi.
Sarsıntı anında temas tarafı toz bulutunun kapladığını, mahalledeki tamam evlerin yıkıldığını belirten Çidal, şöyle devam etti:
“Vahim benzeri durumdu. Çokça teessürat yaşandı. O eyyam aklıma geldikçe tüylerim diken diken oluyor. Depremde okulumuz yıkıldı. Öğrencilerin olmayışı bizi sevindirdi. Allah korusun benzeri neslimiz bulunmayan olabilirdi. Yer Sarsıntısı sonrası hoca arkadaşlar süratle okula geliyor, çöküntü altında kaldığımı düşünerek beni aramaya başlıyorlar. Ayrımsız netice alamayınca evime geldiler. Depreme evimde yakalandım. Değme şey bir anda namevcut oldu. Tıpkısı köy az daha haritadan silindi.”
Evden bodur sürede nemli anne ve babasını, eşini çıkardığını dile getiren Çidal, “Elan bilahare evimiz yıkıldı. Ailemi sakıncasız ayrımsız yere bıraktıktan sonraları göçük altında mütezayit akrabalarımı kurtarmaya çalıştım. Enkaz altında küsurat teyzem yaşamını yitirdi. O dönemde talih olarak çok zor eyyam yaşadık. 81 milyon üzücü çekti. Yaramızı sardılar. Bizi o günlerde yalnız bırakmayan büyüklük büyüklerimize, eksiksiz hayırseverlere teşekkürname ederim.” diye niteleyerek konuştu.
“Birçok mail akrabamı kaybettim”
Depremde yıkılan değirmenin enkazı altında kalmaktan kurtulan 65 yaşındaki Ferzende Sanı ise hareket ve sonrasında yaşananları unutamadıklarını belirterek, şunları kaydetti:
“Köyün bütünü toz bulutu altında kaldı. Rastgele taraf yıkıldı, telefonlar çekmiyordu, elektrikler kesildi. Dizge bire bir yerlere kaçmaya çalışıyordu. Acilen evime gittim. Evim yıkılmamıştı, hasarlıydı. Daha bilahare ansız döndüm. Değirmen yıkılmıştı. O zaman değirmendeki çalışanlar hariç çıkmıştı. İşlerimizi er bitirmeseydik değirmenin enkazı altında kalacaktık. Yıkılan evlerde göçük altında kalanları kurtarmaya çalıştık. Kazma ve kürekler enkaz altında kalmıştı. Toprağı ellerimizle kazıyarak tıpkısı cenazeyi fakat çıkarabildik. Halamı, bir nice mail akrabamı kaybettim. Çokça ağırlık benzeri dönemden geçtik. Allah bu acıyı kimseye yaşatmasın. Taziyelerimizi da yapamadık. Kaybettiğimiz yakınlarımızı özlüyoruz. Yıkılan evleri gördükçe sakat hatırat gözümüzde canlanıyor.”
